Ik heb net De Indië-monologen in de Stadsschouwburg in Amsterdam gespeeld als er een stokoude man op mij afkomt. Stokoud, omdat hij steunt op een prachtig bewerkte wandelstok. Hij draagt een jas van zwart velours, heeft krachtige grijze haren en z'n peau de suède schoenen lijken zo uit de doos te komen, maar zouden ook zomaar voor hem gemaakt en ontworpen kunnen zijn.Hij geeft mij een hand en zeg